eerste dagen werken

Ja! We hebben weer wifi dus tijd voor een nieuw verhaal. Eens kijken wat ik nog allemaal weet want je maakt veel mee op 1 dag…
Eerst maar eens over het werken de afgelopen dagen. Nou ik kan wel vertellen; dat wordt wennen… het is duidelijk meer een verkoever dan een IC. Maar dat wist ik eigenlijk wel al. Het was wel erg rustig de eerste dag. Er was 1 patiënt en we waren met 4. 1 van de collega’s bleek toch vliegdienst te hebben. Dus dat werd 3. Van de 3 waren Sandra en ik voor de eerste dag dus… maar de patiënt had makkelijk op de afdeling kunnen liggen. Goed… het wordt wennen. Deze rust, ken ik niet.

We hebben maar gebruik gemaakt van de rust en zijn verschillende dingen gaan regelen. Naar P&O om in te schrijven. Naar de facilitaire dienst om het contract van de auto terug te brengen. En gelijk te regelen dat Sandra haar lekke band gemaakt kon worden… herkenbaar van Aruba; het zal niet de laatste zijn, maar best knap binnen 30 uur! Een badge laten maken. Tig keer heen en weer naar de ICT om een account aan te laten maken. Maar de heren waren in vergadering, dus niet gelukt…
Goed, we hebben rondjes gelopen door het ziekenhuis, we zijn aan veel mensen voorgesteld. Iedereen kent elkaar. Dus dat wordt nog en klus om iedereen te herkennen.

Even wat over de special care. De afdeling is geplaatst naast de OK. Dus het OK personeel gaat via de spelcial care naar de OK toe. We zitten dus eigenlijk in een soort gangpad. Wat overigens best wel gezellig is. Als ze vaak genoeg langs komen, ken je ze dus wel snel genoeg! En natuurlijk; Bon Dia, Bon Tardi.. Con ta? He spreek je papiaments? Whahaha! Die zuster; hoe lang ben je hier dushi??? Ja… herkenbaar van Aruba; gezelligheid! Maar het gangpad moet ik zien als een sluis functie, als de grote deuren van de OK open gaan is de kans groot dat muggen en vliegen de OK binnen gaan. Wat echt niet wenselijk is. Dus… we zitten in de sluis. En daar aanvast de deur naar de Special care en de kamer van de Anesthesist/intake kamer. Dus ondanks de rust is er genoeg wat er omheen gebeurd.
Na de eerste dienst langs de immigratie geweest voor een bewijs van rechtswege. Maar er was geen stroom. Op het hele eiland niet. (ook weer zo herkenbaar…) dus het was gesloten. Er was trouwens nog wel een soort van paniek in het ziekenhuis. De nood aggregater viel ook uit… gelukkig wel snel opgelost.

De tweede dag was er een dame opgenomen voor een sectio. Opgenomen op de Special Care dus. Standaard hier; verkoever functie… ach, best leuk hoor, zo doe je weer eens wat anders. Baby geboren en heet Justin. Moeder en kind maken het goed… mijn eerste ‘normale’ kraamvrouw en een baby… haha; ben benieuwd hoeveel er nog volgen! Verder die dag nog een kindje kwam voor een diepe lijn. Lukte niet zonder narcose. Nou, ook dat was best gezellig… maar absoluut geen IC. Dus laten we het er op houden dat we er een gezellige werktijd van maken.

Wat ook zeker fijn is… we mogen gaan vliegen!!!! Yeah!!!! Eerst hier 3 weken werken. Dan 2 keer als derde mee vliegen en de cursus ‘zorg in de lucht’. En dan mogen we gaan! Yes!

Oke, en dan Privé!
Het gaat best goed met ons. Gerrie en ik hebben eigenlijk zoveel herkenning dat we al aardig onze draai hebben gevonden op het eiland. Gerrie is natuurlijk nog thuis. Dat is wel effe wennen. Een dag zonder stroom en dus geen airco en geen wifi is niet echt tof. Kindjes raken oververhit, kunnen niet slapen en dus geen rust. En dag met stroom en airco gaat best goed. Ze keutelen wat aan en gaan met z’n drieën naar het strand en naar de winkel.
Ook zijn de kindjes naar Duckstad (kinderdagverblijf) geweest. De eerste dag ging eigenlijk best wel goed. Lieke vond het leuk, maar hoefde er niet nog eens naartoe! Addo was in zn element. Lekker spelen en speelgoed. Hij kon overal kruipen en deed gelijk mee. De woensdag zijn ze halverwege de dag gehaald. Lieke leek het niet zo goed te trekken. Prima; daarom is het zo fijn dat Gerrie nog thuis is. Ze mogen ook de tijd krijgen om te wennen. Vandaag zijn we gebeld met de vraag hoe het met Addo zijn oor was. Hoezo? Met de muggenbult? Nee… het blijkt een beet te zijn van een ander kindje… uhhh oke… ja, dat is wat; de kindjes hier zijn een stuk wilder dan onze troela’s… we zullen zien hoe het volgende week zal gaan….

So far so good… morgen begin ik aan een reeks van 4 latediensten. (ik hoor ze in het AMC al lachen.. )ja echt wat voor mij. Maar goed. Ik ben om 22.45 uur klaar en om 22.50 waarschijnlijk alweer thuis. Verder is gerrie niet al om 7.30 weer aan het werk dus….. wie weet! ;-)

Morgen is het ook de dag van Bonaire. Een feestdag! Eens kijken wat er allemaal te doen is!
Ayo!